Storytelling i social selling jako metody grywalizacji andragogicznej podnoszącej wartość zrównoważonego rozwoju

Autor

  • Łukasz Marczak Vereinigung für Sozialethik in Mitteleuropa, Universität Wien

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.182.7

Słowa kluczowe:

andragogika marketingowa, grywalizacja, media społecznościowe, social selling, storytelling, rezyliencja społeczna, zrównoważony rozwój

Abstrakt

Rentowna przedsiębiorczość, andragogiczna edukacja i pomysłowa grywalizacja wychowawcza to wartości, którym systemowo podporządkowano wskaźniki egzemplifikujące etyczne uzasadnienie zastosowania zasady zrównoważonego rozwoju w kontekście społecznym lokalu gastronomicznego. Z jednej strony artykuł przedstawia korpus metody grywalizacyjnej oparty na storytellingu i towarzyszącym mu odgrywaniu ról: killera, socializera, achivera i explorera w świecie rzeczywistym, z drugiej strony przenosi kontekst oddziaływania marketingowego w rzeczywistość social sellingu (FB). W opracowaniu objaśnia się andragogiczną wartość grywalizacji w codziennej funkcjonalności restauracji ujmowanej jako drobne przedsiębiorstwo rodzinne. Tekst uzasadnia znaczenie synergii systemów zrównoważonego rozwoju w podnoszeniu rangi wartości: lojalnej postawy pracownika, efektywności współpracownika i lojalności klienta. Ta ostatnia wartość, kluczowa wśród wszystkich pozostałych, decyduje o rezyliencji społecznej i ekonomicznej podmiotu gospodarczego w lokalnym ekosystemie społecznym.

Biogram autora

Łukasz Marczak - Vereinigung für Sozialethik in Mitteleuropa, Universität Wien

Łukasz Marczak, dr nauk społecznych, etyk społeczny w zakresie katolickiej nauki społecznej,
socjolog, teolog. Wykładowca katolickiej nauki społecznej w Katedrze Polityki Społecznej i Socjologii Problemów Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana P wła II w Krakowie (2019–2022). Duchowny rzymskokatolicki diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Główne obszary zainteresowań autora to: sustainable development goals, antropocentryczna etyka zrównoważonego rozwoju, zasada zrównoważonego rozwoju, etyka środowiskowa, metodologia badań jakościowych, social media (FB), pedagogika chrześcijańska.

Bibliografia

Agnihotri, R., Kothandaraman P., Kashyap R., Singh R. (2012). Bringing „Social” into Sales: The Impact of Salespeople’s Social Media Use on Service Behaviors and Value Creation. Journal of Personal Selling & Sales Management, 32(3), 333–348. https://doi.org/10.2753/PSS0885-3134320304

Babbie, E. (2004). Badania społeczne w praktyce. Warszawa: PWN.

Bierówka, J.P. (2018). Między grywalizacją a manipulacją – perspektywa interdyscyplinarna. Państwo i Społeczeństwo, 18(1), 149–150.

Böhnisch, L. (2020). Sozialpädagogik der Nachhaltigkeitsprinzip. Eine Einführung. Weinheim: Beltz Juventa.

Bralczyk, J. (2021, 30 kwietnia). Bądźmy sobie nawzajem sąsiadami. Idee dla Polski – obywatelski Thinkletter. Pozyskano z: https://www.kongresobywatelski.pl/pomorski-thinkletter/wszystkie-teksty/badzmy-sobie-nawzajem-sasiadami-2/

Drapińska, A. (2013). Pomiar lojalności klientów – wybrane wskaźniki. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing, 58(9), 125–136.

Duda, J., Kusa, R., Pietruszko, S., Smol, M., Suder, M., Teneta, J., Wójtowicz, T., Żdanowicz, T. (2022). Development of Roadmap fot Photovoltaic Solar Technologies and Market in Poland. Energies, 174(15), 1–25. https://doi.org/10.3390/en15010174

Dźwigoł, H. (2014). Menedżerowie przyszłości a zarządzanie strategiczne. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: Organizacja i Zarządzanie, 70, 93–104.

Dźwigoł-Barosz, M., Dźwigoł, H. (2021). Managing family businesses in light of methodological assumptions for highter education, E3S Web Conf., International Interdisciplinary Scientific Conference “Digitalisation and Sustainability for Development Management: Economic, Social, and Ecological Aspects, 307(06003), online. https://doi.org/10.1051/e3sconf/202130706003

Dźwigoł-Barosz, M., Leoński, W. (2019). Gender diversity as an important element of diversity management in modern enterprises: case of Poland. Virtual Economics, 2(1), 7–30.

EHI Retail Institute. (2021). Zrównoważone inteligentne sklepy. Zrównoważone rozwiązania cyfrowe dla branży handlu detalicznego. Kolonia.

EIT Food. (2021). Kierunek: Restauracja Przyszłości. Wnioski z badań oraz dobre praktyki. Raport z badania jakościowego i warsztatów koncepcyjnych polskiej branży gastronomicznej.

Gałuszka, D. (2019). Rozważania wokół dyskursu nad grami cyfrowymi w oparciu o ich krytykę ze strony Philipa Zimbardo. Przegląd Socjologii Jakościowej, 15(3), 178–201. http://dx.doi.org/10.18778/1733–8069.15.3.10.

Gorzelany-Dziadkowiec, M., Firlej, K. (2021). Wykorzystanie mediów społecznościowych w komunikacji marketingowej przez małe przedsiębiorstwa. Przedsiębiorczość – Edukacja, 17(2), 36–50. https://doi.org/10.24917/20833296.172.3

Gralak, A. (2021). Wdrażanie modelu gospodarczego opartego na obiegu zamkniętym w biogospodarce. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie – Problemy Rolnictwa Światowego, 3, 21(36), 24–40. https://doi.org/10.22630/PRS.2021.21.3.11

Habermas, J. (2008[1962]). Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Klimkiewicz, K., Staszkiewicz, M. (2021). HR biznes partner jako coach społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i zrównoważonego rozwoju. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 142(5), 95–116.

Kłoskowska, A. (1983). Socjologia kultury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kozłowska, I. (2016). Gamifikacja – specyfika wykorzystania narzędzia w Polsce. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 255, 37–45.

Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej i Solidarnej do 2023 roku. Ekonomia Solidarności Społecznej. (2019). Monitor Polski, 214.

Kurtz, L. (2008), Wierzenia, rytuały, instytucje. W: P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska, (red.), Socjologia codzienności. Kraków: Wydawnictwo Znak, 780–811.

Kwaśniak-Szumlakowska, A. (2020). Fabularyzowane zajęcia edukacyjne w gospodarstwie rolnym. Dolnośląski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli we Wrocławiu, Filia w Legnicy. https://www.dodr.pl/userfiles/uploads/dodr/pliki/agroturystyka/zagrody/20200204-szkolenie/scenariusze.pdf

Marczak, Ł. (2021a). Wzrost świadomości osoby w aplikacji zasady zrównoważonego rozwoju. Rodzina jako zasób społeczny. W: K. Salamon, K. Kutek-Sładek, B. Karcz (red.), Teoretyczno empiryczne interpretacje tożsamości społecznej z uwzględnieniem perspektywy familiologii. Kraków: Wydawnictwo UPJP2, 133–149.

Marczak, Ł. (2021b). Zasada zrównoważonego rozwoju. Perspektywa społeczno-etyczna, Kraków: Wydawnictwo UPJP2.

Mazur, J. (2015). Afirmacja dobra wspólnego. Katolicka nauka społeczna propozycją dla polityki. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Muszyński, M. (2013). Teoria uczenia się egzystencjalnego Petera Jarvisa, Edukacja Dorosłych, 1, 105–122.

Noack Napoles, J. (2021). Soziale Arbeit nach Corona – Skizze eines eudaimogenetischen Paradigmenwandels. W: J. Kniffki, R. Lutz, J. Steinhauβen (red.), Corona, Gesellschaft und Soziale Arbeit. Neue Perspektiven und Pfade. Weinheim Basel: Beltz Juventa, 276–289.

Ostafiński, W. (2021a). Konteksty społeczne początku XX wieku a poradnictwo dla rodziców w zakresie opieki i wychowania na ziemiach polskich. Polska Myśl Pedagogiczna, 7, 177–189.

Ostafiński, W. (2021b). Między wielokulturowością a potrzebami narodowymi. Dialog kultur jako problem edukacyjny. Edukacja, Terapia, Opieka, 3, 238–248.

Pawluczuk, A. (2019). Grywalizacja – od koła naukowego do modelu biznesowego na przykładzie Startupu Photon Entertainment. W: M. Makowiec, A. Witoszek-Kubicka (red.), Grywalizacja w edukacji i biznesie. Kraków: Katedra Zachowań Organizacyjnych Uniwersytetu Ekonomicznego, 253–268.

Piwowarski, W. (1996). Socjologia religii. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Prymon-Ryś, E. (2017). Wolontariat i filantropia jako przejawy konsumpcji zrównoważonej w warunkach polskich. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 501, 96–105.

Rinkel, M., Powers, M. (red.). (2017). Social Work Promoting Community and Environmental Sustainability. Workbook for Social Work Practitioners and Educators, Vol. 1, Switzerland: International Federation of Social Work (IFSW).

Sroczyńska, M. (2014). Rytuał religijny a kwestia różnorodności kulturowej. Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne, 9, 80–93.

Strategia rozwoju powiatu krakowskiego na lata 2021–2030. „Powiat krakowski 2030”. (2020).

Sztompka, P. (2016). Kapitał społeczny. Teoria przestrzeni międzyludzkiej. Kraków: Znak.

Sztompka, P. (2012). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Znak.

Trzcionka, M. (2018). Innowacje w edukacji – grywalizacja w procesie dydaktycznym. Państwo i społeczeństwo. Teoretyczne i praktyczne aspekty grywalizacji, 18(1), 49–69.

Eurostat. (2021). Sustainable development in the European Union. Overview of progres towards the DSGs in an EU context.

Werenowska, A. (2016). Social media jako narzędzie komunikacji przedsiębiorstwa z klientami. Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej, 113, 45–52.

Wiemeyer, J. (2015). Keine Freiheit ohne Gerechtigkeit. Christliche Sozialethik angesichts globaler Herausforderungen. Freiburg im Breisgau: Verlag Herder.

Wójciak, D. Praktyka pracy socjalnej jako komunikacja międzykulturowa. Zeszyty Pracy Socjalnej, 26(1), 27–40. https://doi.org/10.4467/24496138ZPS.21.002.13843

Wygnański, J.J. (2008). Ekonomizacja organizacji pozarządowych. Możliwość czy konieczność? Stowarzyszenie Klon/Jawor.

Złotek, M. (2017). Grywalizacja – wykorzystanie mechanizmów z gier jako motywatora do zmiany zachowania ludzi. Kraków: Krakowska Akademia im. Andrzeja Grycza Modrzejewskiego.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-29

Jak cytować

Marczak, Łukasz. (2022). Storytelling i social selling jako metody grywalizacji andragogicznej podnoszącej wartość zrównoważonego rozwoju. Przedsiębiorczość - Edukacja, 18(2), 119–131. https://doi.org/10.24917/20833296.182.7