Wirtualne gry strategiczne – narzędzie edukacji przedsiębiorczej czy eksperymentalna metoda badawcza w badaniach nad przedsiębiorczością?

Autor

  • Aleksandra Gaweł Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu Katedra Konkurencyjności Międzynarodowej

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.12.25

Słowa kluczowe:

edukacja przedsiębiorcza, eksperyment w badaniach nad przedsiębiorczością, orientacja przedsiębiorcza, wirtualne gry strategiczne

Abstrakt

Wirtualne gry strategiczne są coraz częściej stosowanym narzędziem edukacyjnym, pozwalającym na podążanie za współczesnymi trendami w dydaktyce. Są jednak narzędziem innowacyjnym, stąd konieczna jest dyskusja nad możliwościami ich stosowania w edukacji przedsiębiorczej. Jednocześnie wydają się one być możliwe do zastosowania jako narzędzie badawcze, które wykorzystuje swego rodzaju eksperyment czy też quasi-eksperyment do badań nad przedsiębiorczością. W naukach ekonomicznych możliwości wykorzystania eksperymentu są ograniczone, gdyż musiałby być on stosowany na żywych organizmach przedsiębiorstw czy gospodarek. Tymczasem gry strategiczne, będące formą prowadzenia działalności gospodarczej w warunkach wirtualnych, a nie rzeczywistych, wydają się dawać korzyści badawcze wynikające z możliwości obserwowania zachowań i efektów aktywności przedsiębiorstw bez ponoszenia ryzyka i kosztów eksperymentu przez faktyczną firmę. Celem artykułu jest ocena możliwości wykorzystania gier strategicznych w edukacji przedsiębiorczej oraz w eksperymentalnych badaniach nad przedsiębiorczością. Artykuł opiera się na rozważaniach teoretycznych, popartych wynikami badań ankietowych i wynikami obserwacji zachowań studentów w czasie trwania rozgrywek wirtualnych gier strategicznych. Aby ocenić grę z punktu widzenia metodycznego, posłużono się przykładem badań nad orientacją przedsiębiorczą i porównano wyniki uzyskane na tej samej próbie badawczej za pomocą badań ankietowych i eksperymentalnych, traktując ten problem badawczy wyłącznie jako egzemplifikację możliwości eksperymentów przez gry strategiczne

Biogram autora

Aleksandra Gaweł - Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu Katedra Konkurencyjności Międzynarodowej

Aleksandra Gaweł, prof. nauk ekonomicznych, pracownik Katedry Konkurencyjności Międzynarodowej Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, redaktor naczelna czasopisma „Studia Oeconomica Posnaniensia”. Kierownik i uczestnik wielu projektów krajowych i międzynarodowych z zakresu edukacji przedsiębiorczej, przedsiębiorczości, komercjalizacji technologii. Autorka i współautorka kilkudziesięciu artykułów oraz licznych monografii z zakresu przedsiębiorczości, edukacji przedsiębiorczej, procesu przedsiębiorczego, innowacyjności, rynku pracy.

Bibliografia

Baker, W.E., Sinkula, J.M. (2009). The complementary effects of market orientation and entrepreneurial orientation on profitability in small businesses. Journal of Small Business Management, 47(4), 443−464.

Balan, P., Metcalfe, M. (2012). Identifying teaching methods that engage entrepreneurship students. Education and Training, 54(5), 368–384.

Bell, B.S., Kanar, A.M., Kozlowski, S.W.J. (2008). Current issues and future directions in simulation-based training in North America. The International Journal of Human Resources Management, 19(8), 1416−1434.

Boso, N., Story, V.M., Cadogan, J.W. (2013). Entrepreneurial orientation, market orientation, network ties, and performance: Study of entrepreneurial firms in a developing economy. Journal of Business Venturing, 28(6), 708−727.

Bratnicki, M. (2008). Konfiguracyjne ujęcie przedsiębiorczości organizacyjnej. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw, 6(701), 17−22.

Cohen, K.J., Rhenman, E. (1961). The role of management games in education and research. Management Science, 7(2), 131−166.

Covin, J.G., Miller, D. (2014). International entrepreneurial orientation: Conceptual considerations, research themes, measurement issues, and future research directions. Entrepreneurship Theory and Practice, 38, 11–44.

Covin, J.G., Green, K.M., Slevin, D.P. (2006). Strategic process effects on the entrepreneurial orientation- sale growth rate relationship. Entrepreneurship Theory and Practice, January, 30(1), 57−81.

Covin, J.G., Wales, W.J. (2012). The measurement of entrepreneurial orientation. Entrepreneurship: Theory and Practice, 36(4), 677−702.

Dess, G.C., Lumpkin, G.T. (2005). The role of entrepreneurial orientation in stimulating effective corporate entrepreneurship. Academy of Management Executive, 19(1), 147−156.

Frishemmar, J., Horte, S.A. (2007). The role of Market Orientation and Entrepreneurial Orientation for new product development performance in manufacturing firms. Technology Analysis & Strategic Management, 19(6), 765−788.

Gaweł, A. (2014). Gry strategiczne w edukacji przedsiębiorczej. Horyzonty Wychowania, 13(26), 303−325.

Gaweł, A., Pietrzykowski, M. (2015). Edukacja akademicka w postrzeganiu przedsiębiorczości i kształtowaniu intencji przedsiębiorczych. Problemy Zarządzania, 13(1), 41−55.

Greene, J.R. (1960). Business gaming for marketing decisions. Journal of Marketing, 27(1), 21−25.

Jackson, J.R. (1959). Learning from experience in business decision games. California Management Review, 1(2), 92−107.

Kowalczyk, E. (2016). Eksperyment w psychologii i możliwość jego wykorzystania w naukach o zarządzaniu. Studia Oeconomica Posnaniensia, 4(1), 89–108.

Lan, Q., Wu, S. (2010). An empirical study of entrepreneurial orientation and degree of internationalization of small and medium-sized Chinese manufacturing enterprises. Journal of Chinese Entrepreneurship, 2(1), 53−75.

Li, Y., Zhao, Y., Tan, J., Lui, Y. (2008). Moderating effects of entrepreneurial orientation on market orientation-performance linkage: evidence from Chinese small firms. Journal of Small Business Management, 46(1), 113–133.

Lumpkin G.T., Dess, G.G. (1996). Clarifying the entrepreneurial orientation construct and linking it to performance. Academy of Management Review, 21(1), 135−172.

Merlo, O., Auh, S. (2009). The effects of entrepreneurial orientation, market orientation and marketing subunit influence on firm performance. Market Lett, 20, 295−311.

Miller, D. (1983). The correlates of entrepreneurship in three types of firms. Management Sciences, 29(7), 770−791.

Nabi, G., Linan, F. (2011). Graduate entrepreneurship in the developing world: intentions, education and development. Education and Training, 53(5), 325−334.

Nowacki, F., Ryfa, J. (2015). Zastosowanie klasyfikacji użytkownikow gier w nauczaniu opartym na grywalizacji. Studia Oeconomica Posnaniensia, 3(5), 175−189.

Pirog, D. (2015). Kompetencje z zakresu przedsiębiorczości: rozważania teoretyczne i ich ilustracje w obszarze szkolnictwa wyższego. Przedsiębiorczość – Edukacja, 11, 364−376.

Rauch, A., Wiklund, J., Lumpkin, G.T., Frese, M. (2009). Entrepreneurial orientation and business performance: an assessment of past research and suggestions for the future. Entrepreneurship Theory and Practice, 33(3), 761−787.

Richard, O.C., Wu, P., Chadwick, K. (2009). The impact of entrepreneurial orientation on firm performance: the role of CEO position tenure and industry tenure. The International Journal of Human Resource Management, 20(5), 1078−1095.

Schmidt, J., Wach-Kąkolewicz, A. (2011). Proces uczenia się oraz cechy indywidualne warunkujące jego przebieg. W: A. Andrzejczak (red.), Metodyka studiowania. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.

Taatila, V., Down, S. (2012). Measuring entrepreneurial orientation of university students. Education + Training, 54(8/9), 744–760.

Tanner, M.M., Linquist, T.M. (1998). Using Monopoly™ and Teams-Games-Tournaments in accounting education: a cooperative learning teaching resource. Accounting Education, 7(2), 139−162.

Vidic, F. (2013). Entrepreneurial Orientation (EO) and Knowledge Creation (KC). International Journal of Economic Sciences & Applied Research, 6(2), 103−124.

Wach, K. (2013). Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań cywilizacyjno-gospodarczych. Przedsiębiorczość – Edukacja, 9, 246−257.

Wach-Kąkolewicz, A. (2011). Umiejętności komunikowania i współpracy w środowisku wirtualnym jako efekt szkoleń e-learningowych. Neodidagmata, 31/32, 99−108.

Wach-Kąkolewicz, A., Shelest, O. (2014). Wyzwolić zaangażowanie, czyli o konstruktywizmie w e-learningu. W: M. Dąbrowski, Zając M. (red.), E-edukacja w praktyce – wyzwania i bariery. Warszawa: Fundacja Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych, 55–65.

Zantow, K., Knowlton, D.S., Sharp, D.C. (2005). More than fun and games: reconsidering the virtues of strategic management simulations. Academy of Management Learning and Education, 4(4), 451−458.

Zhang, H., Zhang, T., Cai, H., Li, Y., Huang ,W.W., Xu, D. (2014). Proposing and validating a five-dimensional scale for measuring entrepreneurial orientation. Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies, 6(2), 102–121.

Zioło, Z. (2013). Miejsce przedsiębiorczości w edukacji. Przedsiębiorczość – Edukacja, 8, 10−23.

Pobrania

Opublikowane

2016-10-02

Jak cytować

Gaweł, A. (2016). Wirtualne gry strategiczne – narzędzie edukacji przedsiębiorczej czy eksperymentalna metoda badawcza w badaniach nad przedsiębiorczością?. Przedsiębiorczość - Edukacja, 12, 340–351. https://doi.org/10.24917/20833296.12.25