Etos innowacyjności jako kategoria wielowymiarowa i stanowiąca wyzwanie dla współczesnej edukacji do przedsiębiorczości

Autor

  • Magdalena Zdun Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.181.1

Słowa kluczowe:

edukacja do przedsiębiorczości, etyka w biznesie, etos, innowacyjność

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie innowacyjności jako kategorii etosowej, podlegającej transferowi socjalizującemu. Wywód składa się z czterech powiązanych ze sobą części. W pierwszej z nich dokonana zostaje znaczeniowa rekonstrukcja pojęcia innowacyjności. Przeprowadzona zostaje ona na podstawie socjologicznej teorii zmiany społecznej. Jej rezultatem jest wskazanie trzech wymiarów innowacyjności: materialnego, społecznego i symbolicznego. Ostatni z wymienionych wymiarów najmocniej osadza nowatorstwo w kontekście aksjologicznym. To z kolei implikuje wprowadzenie w części drugiej kategorii etosu. Jest on rozumiany zarówno jako kodeks postepowania, jak i styl życia. Trzecia część pozwala uformować pojęcie etosu innowacyjności, a ostatnia - czyni zeń przedmiot edukacji do przedsiębiorczości. Finalnie etos innowacyjności zostaje zdiagnozowany w kontekście wyzwań dla formalnej i nieformalnej edukacji do przedsiębiorczości.

Biogram autora

Magdalena Zdun - Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Magdalena Zdun, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, dr hab. w zakresie nauk socjologicznych, zatrudniona w Katedrze Geografii Społeczno-Ekonomicznej Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Studiów Miejskich UE. Interesuje się zaganianiem kulturowych uwarunkowań przedsiębiorczości, innowacyjności, rozwoju i dobrobytu. W uznaniu za monografię: Innowacje. Perspektywa społeczno-kulturowa w roku 2017 otrzymała Nagrodę im. Anieli hrabiny Potulickiej za wybitne osiągniecia naukowe wpisujące się w ideę chrześcijańskiego humanizmu. Jest autorką ponad 40 publikacji z zakresu socjologii gospodarki i rozwoju. W roku 2018 otrzymała i zrealizowała grant NCN MINIATURA 1. Na podstawie monografii (Super)Nowe Atlantydy. Regionalna dywersyfikacja kultur rozwoju gospodarczego i dorobku naukowego w roku 2019 uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk socjologicznych. W roku 2019 została też laureatką stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców.

Bibliografia

Abernathy, W.J., Clark, K.B. (1985). Innovation: Mapping the Winds of Creative Destruction. Research Policy, 14(1).

Archer, M. (2013). Człowieczeństwo. Problem sprawstwa. Kraków: Nomos.

Arystoteles. (1982). Etyka nikomachejska. Warszawa: PWN.

Barnett, H. (1953). Innovation: The Basis of Cultural Change. New York: McGraww-Hill Company.

Brockhaus, R. (1982). The Psychology of Entrepreneur. W: C. Kent, D.L. Sexton, K.H. Vesper (eds.), Encyclopedia of Entrepreneurship. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, 39–56.

Dopart, B. (2020). Etos wykładowcy akademickiego. W: L. Suchanek (red.), Etos i etyka w badaniach i w nauczaniu. Debaty PAU, Tom VII. Kraków: Polska Akademia Umiejętności , 29–36.

Fromm, E., Maccoby, M. (1970). A Social Character in Mexican Village. A Soci-Psychoanalytic Study. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall Inc.

Grzesiak, K. (2017). Etos nauki – między klerkowskim a eksperckim modelem nauki. Zeszyty Naukowe. Zbliżenia Cywilizacyjne, XIII(4), 64–76.

Hagen, E. (1962). On the Theory of Social Change. How Economic Growth Begins. Homewood: The Dorsey Press Inc.

Inglehart, R. (2003). Kultura a demokracja. W: L.E. Harrison, S.P. Huntington (red.), Kultura ma znaczenie. Jak wartości wpływają na rozwój społeczeństw. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, 146‒168.

Israel, J. (1971). Alienantion. Boston: Allyn and Bacon.

Kapias, M., Polok, G. (2014). Etos pracy w perspektywie badań longituidalnych nad preferencjami aksjologicznymi studentów. Studia Ekonomiczne, 187, 156–170.

Kłoskowska, A. (2007). Socjologia kultury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kroeber, A. (1937). Anthropology. New York: Harcourt.

Linton, R. (1936). The Study of Man. New York: Appleton-Century-Crofts.

Marks, K. (1951) [1867]. Kapitał, t 1. Warszawa: Książka i Wiedza.

Marks, K. (1955) [1859]. Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej, przekł. E. Lipiński. Warszawa: Książka i Wiedza.

McCloskey, D.N. (2017). Dlaczego ekonomia nie potrafi wyjaśnić współczesnego świata?. Wrocław: Instytut Ludwika von Misesa.

Mead, G. (1975). Umysł, osobowość i społeczeństwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Merton, R.K. (1982). Teoria socjologiczna i struktura społeczna. Warszawa: PWN.

Ossowska, M. (1986). Ethos rycerski i jego odmiany. Warszawa: PWN.

Parsons, T. (1969). Struktura społeczna a osobowość. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.

Pękala, J. (2017). Etos nauczyciela – mit czy rzeczywistość. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Schumpeter, J. (1960). Teoria rozwoju gospodarczego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Sexton, D., Bowman, N. (1985). The Entrepreneur. A Capable Executive and More. Journal of Business Venturing, 1(1), 129‒140.

Stawrowski, Z. (2020). Etos jako kategoria moralna a środowisko akademickie. W: L. Suchanek (red.), Etos i etyka w badaniach i w nauczaniu. Debaty PAU, Tom VII. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 21–28.

Suchanek, L. (2020). Etos pracownika nauki a zagadnienie wolności i przymusu. W: idem (red.), Etos i etyka w badaniach i w nauczaniu. Debaty PAU, Tom VII. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 13–20.

Suttles, W. (1951). The Early Diffusion of the Potato among Coast Salish. Journal of Anthropology,7(3),272–288.

Tischner, J. (2008). Etyka a historia. Wykłady. Kraków: Instytut Myśli Józefa Tischnera.

Weber, M. (1994). Etyka protestancka a duch kapitalizmu. Lublin: Wydawnictwo Test.

Wissler, C. (1923). Man and Culture. New York: Crowell Company.

Pobrania

Opublikowane

2022-06-30

Jak cytować

Zdun, M. (2022). Etos innowacyjności jako kategoria wielowymiarowa i stanowiąca wyzwanie dla współczesnej edukacji do przedsiębiorczości. Przedsiębiorczość - Edukacja, 18(1), 7–17. https://doi.org/10.24917/20833296.181.1