Gry symulacyjne jako metoda rozwijania kompetencji przedsiębiorczych w szkołach średnich na przykładzie branżowych symulacji biznesowych

Autor

  • Marta Czyżewska Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Wydział Politologii Instytut Prawa, Administracji i Ekonomii Katedra Ekonomii i Polityki Gospodarczej
  • Wojciech Pitura Revas Sp. z o.o.
  • Elżbieta Szczepaniak Revas Sp. z o.o.

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.14.33

Słowa kluczowe:

gry symulacyjne, kompetencje przedsiębiorcze, nauczanie przedsiębiorczości, symulacje biznesowe

Abstrakt

Celem artykułu jest ocena roli symulacji biznesowych w kształtowaniu kompetencji przedsiębiorczych w szkołach średnich. Autorzy definiują w nim pojęcia kompetencji przedsiębiorczych i gier symulacyjnych oraz dokonują klasyfikacji. W części empirycznej artykułu poddali analizie branżowe symulacje biznesowe pod kątem zawartości merytorycznej, zakresu podejmowanych decyzji, sposobu funkcjonowania, interakcji między uczestnikami, informacji zwrotnej dla uczestników, oceniania oraz roli nauczyciela w rozgrywce. Na podstawie przeprowadzonej analizy zweryfikowali, które kompetencje mogą być rozwijane dzięki wykorzystaniu tego narzędzia. Z wyciągniętych wniosków wynika, że symulacje biznesowe wspomagają kształtowanie takich kluczowych umiejętności i kompetencji, jak: inicjatywność i przedsiębiorczość, wyszukiwanie, selekcjonowanie i krytyczna analiza informacji, rozwiązywanie problemów, praca w zespole, myślenie matematyczne, kompetencje informatyczne, społeczne i obywatelskie. W wyniku przeprowadzonych analiz oraz na podstawie własnego doświadczenia w nauczaniu przedsiębiorczości z wykorzystaniem symulacji biznesowych autorzy opracowali zestaw rekomendacji dotyczących wykorzystania symulacji biznesowych w nauczaniu przedsiębiorczości na poziomie szkół ponadgimnazjalnych. Sugerują m.in. zwiększenie wymiaru godzinowego przedmiotu podstawy przedsiębiorczości, wprowadzenie profilowanych klas przedsiębiorczości oraz utworzenie konkursu najlepszych praktyk w zakresie edukacji przedsiębiorczości.

Biogramy autorów

Marta Czyżewska - Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Wydział Politologii Instytut Prawa, Administracji i Ekonomii Katedra Ekonomii i Polityki Gospodarczej

Marta Czyżewska, dr nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii. Adiunkt w Katedrze Ekonomii i Polityki Gospodarczej w Instytucie Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Badania, które prowadzi w ostatnim czasie, skupiają się wokół determinant innowacyjności i przedsiębiorczości jako kluczowych czynników warunkujących rozwój gospodarek. Autorka lub współautorka książek i artykułów na temat venture capital, innowacyjności i przedsiębiorczości.

Wojciech Pitura - Revas Sp. z o.o.

Wojciech Pitura, mgr ekonomii oraz informatyki i ekonometrii. Przedsiębiorca, wykładowca, trener, doradca biznesowy. Współwłaściciel Revas sp. z o.o., pracownik naukowo-dydaktyczny Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie. Certyfikowany trener symulacji biznesowych, który od 10 lat prowadzi lekcje, zajęcia, szkolenia z wykorzystaniem gier decyzyjnych dla uczniów, studentów, pracowników firm. Posiada bogate doświadczenie w tworzeniu gier decyzyjnych/symulacji biznesowych dla uczniów i studentów. Członek Komitetu Inwestycyjnego funduszu seed capital InnoFund oraz przewodniczący rad nadzorczych dwóch spółek. Doktorant Szkoły Głównej Handlowej.

Elżbieta Szczepaniak - Revas Sp. z o.o.

Elżbieta Szczepaniak, mgr ekonomii. Przedsiębiorca, wykładowca, trener, doradca biznesowy. Współwłaściciel Revas sp. z o.o., pracownik naukowo-dydaktyczny Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, gdzie od 10 lat prowadzi szkolenia i zajęcia dydaktyczne z ekonomii, marketingu, przygotowania do prowadzenia działalności gospodarczej dla studentów i uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Zainteresowania naukowe dotyczą wykorzystania grywalizacji w edukacji (wykorzystanie elementów gier m.in. w edukacji), szczególnie przedsiębiorczości. Ukończyła szkolenie Gamification Uniwersytetu Pennsylwania z zakresu grywalizacji

Bibliografia

Armstrong, R.H.R., Hobson, M. (1974). “Where All Else Fails” – An Approach to Defining the Possible Uses of Gaming-simulation in the Decision-making Process. In: Simulation and Gaming.

Proceedings of the 12th Annual Symposium National Gaming Council and the 4th Annual Conference International Simulation and Gaming Association, 204–217.

Balcerak, A., Pełech, A. (2000). Pojęcia i definicje do nanomodelowania symulacyjnego. W: Symulacja systemów gospodarczych. Prace Szkoły Antałówka’99 – suplement. Warszawa: Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania i Politechnika Wrocławska, 9–23.

Balcerak, A. (2007). Rodzaje gier menedżerskich. O rubieżach klasyfikacji. W: Modelowanie symulacyjne systemów społecznych i gospodarczych II. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 237–255.

Balcerak, A. (2008). Symulacyjne gry kierownicze. Wstęp. Wrocław.

Batko, M. (2016). Business Management Simulations – a detailed industry analysis as well as recommendations for the future. International Journal of Serious Games, 3(2), 47–65.

Finneran, A., Kwiatkowska-Ciotucha, D., Lichtarski, J., Stańczyk-Hugiet, E., Wąsowicz, M., Załuska, U. (2011). Diagnoza potrzeb w zakresie nauczania przedsiębiorczości. Raport. Wrocław: Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu.

Garrison, D.R., Kanuka, H. (2004). Blended learning: Uncovering its transformative potential in higher education. Internet and Higher Education, 7, 95–105. http://portal.bycprzedsiebiorczym.pl

Komisja Europejska. (2014). Kształcenie w zakresie przedsiębiorczości. Przewodnik dla osób kształcących. Bruksela.

Komisja Europejska. (2006). Realizacja wspólnotowego programu lizbońskiego: Rozbudzanie ducha przedsiębiorczości poprzez edukację i kształcenie. Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Bruksela, COM(2006)33/F.

Korbut, M. (1999). Metody symulacyjne – gry decyzyjne w kształceniu doradców zawodowych i pośredników pracy. W: W. Rachalska (red.), Poradnictwo zawodowe w wymiarze europejskim. Częstochowa: WSP.

Krzyżek, J. (2010). Narzędzia wykorzystywane do tworzenia pomocy dydaktycznych wspomagających e-learning w szkole. E-mentor, 1(33), 30–33.

Łodyga, O. (2013). Multimedia w nauczaniu przedsiębiorczości. W: L. Bachanowski (red.). Postępy e-edukacji. Warszawa: Wydawnictwo PJWSTK, 93–101. Pozyskano z: https://repin.pjwstk.edu.pl/ xmlui/bitstream/handle/186319/201/rozdzial_5.pdf?sequence=1

Mitchelmore, S., Rowley, J. (2010). Entrepreneurial competencies: a literature review and development agenda. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research, 16(2), 92–111.

Metera, A., Pańków, J., Wach, T. (1983). Teoretyczne i metodyczne zagadnienia symulacyjnych gier kierowniczych. Warszawa: Instytut Organizacji i Doskonalenia Kadr.

Okoń, W. (1998). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.

Piróg, D. (2015). Kompetencje z zakresu przedsiębiorczości: rozważania teoretyczne i ich ilustracje w obszarze szkolnictwa wyższego. Przedsiębiorczość – Edukacja, 11, 364–376.

Prensky, M. (2001). Digital Game-Based Learning, McGraw Hill Companies, New York.

Słownik języka polskiego PWN, http://www.sjp.pwn.pl.

Świtalski, W. (1977). Gry symulacyjne. W: Zastosowanie metod symulacyjnych w przemyśle chemicznym. Warszawa: PTE, 127–146.

Walkowiak, M. (1981). Symulacyjne gry decyzyjne – porównanie wybranych definicji. W: Symulacja Systemów Gospodarczych – Trzebieszowice’81. Wrocław–Gliwice: TNOIK i Instytut Ekonomiki Przemysłu Chemicznego, 203–209.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-28

Jak cytować

Czyżewska, M., Pitura, W., & Szczepaniak, E. (2018). Gry symulacyjne jako metoda rozwijania kompetencji przedsiębiorczych w szkołach średnich na przykładzie branżowych symulacji biznesowych. Przedsiębiorczość - Edukacja, 14, 483–494. https://doi.org/10.24917/20833296.14.33