Znaczenie innowacyjności w gospodarce regionów

Abstrakt

Innowacyjność jako narzędzie przedsiębiorczości jest jednym z najważniejszych zasobów wpływających na tempo procesów gospodarczych. Skupia się ona w głównej mierze na określaniu pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstw, sektorów gospodarki, poszczególnych państw, regionów, gmin oraz integrujących się krajów. Innowacyjność gospodarki określa się najczęściej jako motywację uczestników procesów gospodarczych do ciągłego poszukiwania nowych wyników badań, nowych koncepcji i pomysłów do wytwarzania ulepszonych urządzeń, materiałów oraz usług kierowanych na rynek. Innowacyjność regionu jest funkcją takich cech, jak: motywacja, zdolności przedsiębiorstw do poszukiwania nowych pomysłów, koncepcji i wynalazków oraz ulepszania już powstałych, współpracy między przedsiębiorstwami, lokalnych umiejętności i doświadczeń, współpracy sfery publicznej z przedsiębiorstwami, współpracy nauki z przedsiębiorstwami. Efektywność tych powiązań przenosi się na stopień generowania oraz absorpcji innowacji w regionie. Przedmiotem niniejszego opracowania jest określenie znaczenia innowacyjności w gospodarce regionów. Celem stało się wskazanie roli innowacji w procesie konkurencyjności regionów. Pomiar innowacyjności jest bowiem istotnym narzędziem różnicowania regionów, pozwalającym wskazać na obszary, od których zależy ich poziom rozwoju. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w procesie tworzenia nowych technologii, przenikania innowacji i zarządzania transferem, najważniejsza jest współpraca przedsiębiorstw i naukowców, będąca podstawowym poziomem wzajemnych relacji w regionie. Władza samorządowa nie uczestniczy bezpośrednio w tworzeniu technologii, ale odgrywa bardzo ważną rolę w tworzeniu warunków do kształtowania GOW, często też sama kreuje transfer technologii z nauki do biznesu.