Dziedzictwo kulturowe Podkarpacia jako istotny element rozwoju przedsiębiorczości w regionie
DOI:
https://doi.org/10.24917/20833296.14.21Słowa kluczowe:
dziedzictwo kulturowe, przedsiębiorczość, turystyka kulturowa, województwo podkarpackieAbstrakt
Województwo podkarpackie ze względu na swoje peryferyjne położenie na styku kultur, religii i tradycji, ma bardzo duży potencjał w zakresie dziedzictwa kulturowego. Bez wątpienia ważne dla rozwoju całego regionu są zyski generowane przez turystykę, dzięki którym m.in. istnieje możliwość renowacji zabytków znajdujących się na terenie województwa oraz wspierania lokalnych działań i przedsiębiorczości. Istotnymi produktami turystycznymi opierającymi się na dziedzictwie kulturowym są, oprócz zabytków materialnych, tzw. niematerialne elementy, które przez przedsiębiorcze zachowania ludzi stwarzają szansę na szybszy rozwój regionu. Dobrym przykładem promocji dziedzictwa regionu w zakresie zabytków, folkloru i tradycyjnych wyrobów są liczne przedsięwzięcia prowadzone przez władze województwa podkarpackiego. Dodatkowo należy podkreślić, iż wszystkie działania, które są podejmowane na rzecz rozwoju lokalnych społeczeństw przy wykorzystaniu zasobów dziedzictwa kulturowego, mają istotny wpływ na rozwój tzw. kapitału ludzkiego, który jest podstawą do rozwoju przedsiębiorczości. Głównym celem niniejszego opracowania jest ukazanie powiązań pomiędzy dziedzictwem kulturowym na Podkarpaciu a jego wpływem na przedsiębiorczość, a także odniesienie się do konkretnych przykładów dziedzictwa kulturowego, które przyczyniły się do rozwoju przedsiębiorczości. Do najważniejszych metod zastosowanych podczas realizowania tego zadania należy zaliczyć wnikliwą analizę literatury, przegląd danych statystycznych publikowanych przez GUS oraz liczne, bezpośrednie obserwacje przeprowadzone w terenie i wywiady nieustrukturyzowane.Bibliografia
Atkinson, D. (2005). Heritage. W: D. Atkinson (red.), Cultural geography. Londyn: I.B. Tauris.
Bartmiński, J. (2013). Specyfika niematerialnego dziedzictwa kulturowego – problemy ochrony, dokumentacji i „rewitalizacji”. W: J. Adamowski, K. Smyk (red.), Niematerialne dziedzictwo kulturowe: źródła – wartości – ochrona. Lublin – Warszawa: Wydawnictwo UMCS, 35–51.
Czerwińska, K. (2015). Dziedzictwo kulturowe Śląska Cieszyńskiego jako istotny element strategii turystycznej regionu. Turystyka Kulturowa, 1, 6–16.
Faryna-Paszkiewicz, H., Omilanowska, M., Pasieczny, R. (red.). (2001). Atlas zabytków architektury w Polsce, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Gieron, A. (2017, 10 października). Kolej na Magdę i Janusza. Bieszczadzkie Drezyny Rowerowe. Biznes i Styl. Pozyskano z: www.biznesistyl.pl/ludzie/sylwetki/4200_kolej-na-magde-i-janusza.-bieszczadzkie-drezyny-rowerowe!.html
Główny Urząd Statystyczny (2012). Rocznik Statystyczny Województw. Warszawa.
Góral, A. (2013). Rola samorządu terytorialnego w zrównoważonym zarządzaniu niematerialnym dziedzictwem kulturowym. W: J. Adamowski, K. Smyk (red.), Niematerialne dziedzictwo kulturowe: źródła – wartości – ochrona. Lublin – Warszawa: Wydawnictwo UMCS, 99–110.
Hoffman, B. (2006). Art and Cultural Heritage: law, policy and practice. Cambridge: Cambridge University Press.
Jagusiewicz, A. (2002). Dziedzictwo kulturowe w turystyce polskiej. Problemy Turystyki, 3(4), 105–117.
Jasiewicz, Z. (2013). Przedmiot i funkcje Konwencji o ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Spojrzenie etnologa. W: J. Adamowski, K. Smyk (red.), Niematerialne dziedzictwo kulturowe: źródła – wartości – ochrona. Lublin – Warszawa: Wydawnictwo UMCS, 51–64.
Jodełka, H. (2005). Międzynarodowa ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Stosunki Międzynarodowe – International Relations, 3–4, 141–160.
Kulczyk, S. (2014). Atrakcyjność turystyczna krajobrazu – przykład podejścia systemowego. Turystyka Kulturowa, 4, 6–15.
Maciejko, W. (2009). Prawny obowiązek poszanowania dziedzictwa kulturowego. W: B. Chammas (red.), Ochrona środowiska, turystyka i dziedzictwo kulturowe Pogórza Dynowskiego. Dynów: Związek Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego, 26–31.
Midura, F. (2009). Dziedzictwo kulturowe elementem ożywienia ruchu turystycznego na wsi.W:B. Chammas (red.), Ochrona środowiska, turystyka i dziedzictwo kulturowe Pogórza Dynowskiego. Dynów: Związek Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego, 33–42.
Mokras-Grabowska, J. (2009). Możliwości rozwoju turystyki kulturowej obszarów wiejskich w Polsce. Turystyka Kulturowa, 1, 14–31.
Nowiński, K. (2001). Najciekawsze zabytki w Polsce – przewodnik. Warszawa: Muza SA.
Orzechowska-Kowalska, K., Kowalski, R. (2006). Wybrane aspekty ochrony dziedzictwa kulturowego w kontekście turystyki. W: J. Krupa, J. Biliński (red.), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania, 56–71.
Pabian, B. (2006). Atrakcje turystyczne Polski. Walory kulturowe. Warszawa: Wydawnictwo WSHiT.
Płazińska, K. (2015). Raport z analizy potencjału turystyczno-kulturowego powiatu jasielskiego. Turystyka Kulturowa, 12, 73–85.
Ritchie J.R., Sins M. (1978). Culture as Determinant of Attractiveness. W: Annals of Tourism Research, April-June, 252-267.
Werczyński, D. (2014). Skansen jako produkt turystyczny. Analiza wybranych przykładów. Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja, 1/13, 157–177.
Węglarska, K. (2013). Niematerialne dziedzictwo kulturowe w kontekście marketingowym – szanse i zagrożenia. W: J. Adamowski, K. Smyk (red.), Niematerialne dziedzictwo kulturowe: źródła – wartości – ochrona. Lublin – Warszawa: Wydawnictwo UMCS, 89–97.
Wieszaczewska, A. (2015). Szlak Tradycyjnego Rzemiosła Podkarpacia jako szansa na rozwój turystyki kulturowej w regionie. Turystyka Kulturowa, 2, 36–46.
Wojtkowiak, A. (2008). Atrakcje turystyczne Podkarpacia na przykładzie renesansowych zamków w Krasiczynie oraz Baranowie Sandomierskim. W: Ochrona środowiska, turystyka i dziedzictwo kulturowe Pogórza Dynowskiego: V Konferencja Naukowo-Techniczna „Błękitny San”, materiały pokonferencyjne.
Załącznik do uchwały nr XLIV/845/10 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 29 marca 2010, Wojewódzki program opieki nad zabytkami w województwie Podkarpackim na lata 2010–2013, Urząd Marszałkowski województwa podkarpackiego, departament edukacji i kultury, Rzeszów.
Żegleń, P., Cisek, B. (2007). Analiza rozwoju turystyki w województwie podkarpackim w kontekście rozwoju turystyki w Polsce i na świecie. Rzeszów: Wojewódzki Urząd Pracy w Rzeszowie.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).