Projekt rewitalizacji dzielnicy Bagnoli jako czynnik wzrostu gospodarczego Neapolu

Autor

  • Monika Noviello Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Geografii, Zakład Przedsiębiorczości i Gospodarki Przestrzennej

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.14.10

Słowa kluczowe:

Bagnoli-Coroglio, Neapol, rewitalizacja, zagospodarowanie przestrzenne

Abstrakt

W artykule omówiono projekt rewitalizacji poprzemysłowej dzielnicy Neapolu - Bagnoli, która leży w strategicznej lokalizacji na wybrzeżu Zatoki Pozzuoli. Autorka nawiązuje do historii przemysłu na tym obszarze - od jego prężnego rozwoju w okresie powojennym, przez kryzys lat 70., po całkowite zamknięcie fabryk w 1991 r. Od czasu zamknięcia fabryk obszar ten pozostawał nieużytkowany ze względu na konieczność ponoszenia ogromnych nakładów finansowych na rekultywację gleby. Pomimo wielu propozycji zagospodarowania, dopiero po 16 latach podpisano stosowne porozumienia i zaakceptowano projekt rewitalizacji i zagospodarowania dzielnicy Bagnoli. Projekt ten obejmuje m.in budowę plaży, obiektów infrastruktury turystycznej i sportowej, obiektów mieszkalnych i uniwersyteckich, portu pozwalającego na szybkie połączenia z wyspą Nisida oraz stacji kolejowych ułatwiających komunikację. Celem artykułu jest przedstawienie możliwości rozwoju regionu Kampania, a w szczególności jego stolicy Neapolu, właśnie dzięki realizacji projektu „Bagnoli Futura”. Jest to jedno z największych przedsięwzięć, jakie w najbliższych latach zostanie zrealizowane na południu Włoch, co stworzy ogromne możliwości dla rozwoju gospodarczego nie tylko samego Neapolu, ale też dla całego regionu Kampania. Jego zakończenie przewidziano na rok 2024.

Biogram autora

Monika Noviello - Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Geografii, Zakład Przedsiębiorczości i Gospodarki Przestrzennej

Monika Noviello, mgr, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Geografii, Zakład Przedsiębiorczości i Gospodarki Przestrzennej. Absolwentka Instytutu Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (2011 r.) oraz Wydziału Architektury i Urbanistyki Uniwersytetu Federico II w Neapolu (2014 r.). Doktorantka w Instytucie Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego, asystentka w Instytucie Geografii, w Zakładzie Przedsiębiorczości i Gospodarki Przestrzennej. Zainteresowania badawcze autorki dotyczą rozwoju regionalnego Włoch, urbanistyki i planowania przestrzeni miejskich.

Bibliografia

Agenzia Regionale Protezione Ambiente Campania (ARPAC), http://www.arpacampania.it/

Boryczka, E. (2016). Rewitalizacja miast. W: Z. Przygodzki (red.), EkoMiasto Zarządzanie. Zrównoważony, inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 168– 194

Cirillo, C., Bertoli, B., Scarpa, L. (2016). Napoli e il paesaggio costiero: Il recupero ambientale di Bagnoli e la rigenerazione del Litorale Flegreo. W: VI Simposio-Il monitoraggio costiero mediterraneo: problematiche e tecniche di misure. Livorno: CRN Italia, 112–118.

Comune di Bari. (2015; 2017, 10 września). Relazione progetto vincitore Concorso riqualificazione San Girolamo – Relazione progetto vincitore. Bari. Pozyskano z: www.comune.bari.it

Comune di Napoli. (2017a, 20 września). Accordo Inter istituzionale Governo Italiano, Regione Campania, Comune di Napoli. Programma di Risanamento Ambientale e Rigenerazione Urbana Area di Rilevante Interesse Nazionale Bagnoli – Coroglio. Roma. Pozyskano z: www.comune.napoli.it

Comune di Napoli. (2017b, 18 września). Un nuovo modello per la trasformazione urbana di Bagnoli. Napoli. Pozyskano z: www.acen.it

Denis, M. (2016). Rewitalizacja tkanki historycznej miast szansą na odzyskanie tożsamości miejsca. Kwartalnik Naukowy Instytutu Rozwoju Miasta, XIII(IV), 139–147.

Fedele, C., Di Luccio, A. (2010). Consenso tecnico e integrazione trasporti-territorio: il Progetto Bagnoli. Pozyskano z: http://www.tema.unina.it/index.php/tema/article/viewFile/urn%3Anbn%3Ait% 3Aunina-3572/198

Isfort. (2014). La riqualificazione di aeree dismesse: Un progetto di aerea vasta. Roma.

Kazimierczak, J. (2014). Kształtowanie przestrzeni publicznej centrum miasta w kontekście rewitalizacji terenów poprzemysłowych w Manchesterze, Lyonie i Łodzi. Studia Miejskie, 16, 115–128.

Kozłowski, M., Yusnani, M. Y. (2010). Rewitalizacja wybranych miast Azji, USA i Australii: możliwości wykorzystania doświadczeń dla polskich miast. Problemy Rozwoju Miast, 7(2), 50–73.

Lorens, P. (2013). Obszary poportowe – problemy rewitalizacji. Szczecin: Instytut Studiów Regionalnych.

Noviello, M., Noviello, A., Noviello, F. (2015). Problemy rozwoju turystyki w Neapolu. W: A. Dłużewska, G. Iwanicki (red.), Geograficzne i ekonomiczne uwarunkowania rozwoju turystyki. Lublin – Krosno: Wydawnictwo ARMAGRAF, 137–146

Parysek, J. (2006). Wprowadzenie do gospodarki przestrzennej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Sokołowicz, M.E. (2016). Rewitalizacja miast z perspektywy ekonomicznej. Reflekcje teoretyczne i ich konsekwencje dla praktyki planowania przedsięwzięć rewitalizacyjnych. Gospodarka w Praktyce i Teorii, 4(45), 57–68.

Stefanowska, A., Malec, K. (2015). Wpływ rewitalizacji na atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru na przykładzie Zamościa. Turystyka Kulturowa, 8, 6–19.

Sztaba, J. (2013). Rewitalizacja szansą dla regionów poprzemysłowych. Miscellanea Oeconomicae, 17(1), 109–119.

Tota, P., Zapart, A. (2012). Waterfront jako jedna z dróg rewitalizacji terenów poprzemysłowych na przykładzie projektu dzielnicy Kleczków we Wrocławiu. Architektura-Czasopismo Techniczne, 109(1), 249–259.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-21

Jak cytować

Noviello, M. (2018). Projekt rewitalizacji dzielnicy Bagnoli jako czynnik wzrostu gospodarczego Neapolu. Przedsiębiorczość - Edukacja, 14, 137–149. https://doi.org/10.24917/20833296.14.10