Kapitał społeczny i jego wpływ na efektywność rozwoju regionu na przykładzie Małopolski

Autor

  • Monika Borgiasz-Stepaniuk Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Instytut Geografii Zakład Dydaktyki Geografii

DOI:

https://doi.org/10.24917/20833296.14.4

Słowa kluczowe:

efektywność, kapitał społeczny, potencjał, region

Abstrakt

Literatura specjalistyczna w sposób jednoznaczny wskazuje na występowanie wielu czynników mających znaczenie w rozwoju regionów, zarówno ze sfery ekonomicznej, jak i pozaekonomicznej. Celem artykułu jest przegląd prac źródłowych dotyczących rozwoju i atrakcyjności regionu, ze szczególnym uwzględnieniem prac na temat kapitału społecznego, który jest jedną z ważniejszych determinant, mających wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy danego obszaru w różnych układach przestrzennych. W niniejszej analizie dokonano próby ukazania wpływu człowieka na potencjał i rozwój województwa małopolskiego. Autorka zadała sobie pytanie, czy ten rodzaj kapitału jest i może być w przyszłości czynnikiem, który pobudza rozwój społeczno-ekonomiczny regionu. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż potencjałem województwa małopolskiego są młodzi ludzie. Województwo to od kilku lat jest w czołówce województw pod względem liczby studentów przypadającej na 10 tys. osób w wieku 19-24 lat. Wskaźnik aktywności zawodowej osób młodych (15 i więcej lat) w 2010 r. wynosił 54,7%, a w 2015 - 55,5%1. Przeprowadzone badania dowiodły, że kapitał społeczny łączy się z aspektami gospodarczymi, a także z aspektami niezwiązanymi w sposób bezpośredni z gospodarką w regionie.

Biogram autora

Monika Borgiasz-Stepaniuk - Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Instytut Geografii Zakład Dydaktyki Geografii

Monika Borgiasz, mgr geografii, doktorantka w Instytucie Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego, stopień magistra geografii uzyskała w 1996 r. w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Ukończyła studia podyplomowe: ochrona i kształtowanie środowiska geograficznego (1997) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz przyroda (2007) w Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Jako geograf swoje zainteresowania skierowała w stronę badań naukowych dotyczących regionu i jego tożsamości w geografii. Nowe trendy w rozwoju geografii mogą powodować zmiany w postrzeganiu regionu i jego wpływu na rozwój lokalny i regionalny. Dlatego w swoich badaniach chce pokazać powiązania i konkretne przykłady wpływu regionu na rozwój kapitału społecznego.

Bibliografia

Audretsch, D.B., Fritsch, M. (2002). Growth Regimes over Time and Space. Regional Studies, 36(2), 113–124.

Bartnik, K.M. (2016). Znaczenie kapitału ludzkiego i społecznego w rozwoju regionalnym na przykładzie Finlandii. Studia Oeconomica Posnaniensia, 4(6), 13–17.

Becker, G. (1962). Investment in Human Capital: A Theoretical Analysis. Journal of Political Economy, 70, 9–49.

Benneworth, P. (2004). In what sense ‘regional development?’ Entrepreneurship, underdevelopment and strong tradition in the periphery. Entrepreneurship & Regional Development, 16, 439–458.

Bontis, N. (2002). World Congress on Intellectual Capital Readings. Boston: KMCI Butterworth- Heinemann Press, MA.

Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: PWN.

Domański, S.R. (2000). Kapitał ludzki, podział pracy i konkurencyjność. W: J. Bossak, W. Bieńkowski (red.), Konkurencyjność gospodarki Polski w dobie integracji z Unią Europejską i globalizacji. Warszawa: Instytut Gospodarki Światowej SGH, 135.

Drucker, P. (1994). The Age of Social Transformation. The Atlantic Monthly, November, 53–58.

Faggian, A., McCann, P. (2009). Human Capital and Regional Development. W: R. Capello, P. Nijkamp (red.), Handbook of Regional Growth and Development Theories. Cheltenham, Northampton: Edwar Elgar Publishing, 133–148.

Florczak, W. (2007). Kapitał ludzki a rozwój gospodarczy. W: W. Welfe (red.), Gospodarka oparta na wiedzy. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 112.

Friedmann, J. (1966). A General Theory of Polarized Development. W: N. M. Hansen (red.), Growth Centres in Regional Economic Development. New York: Free Press.

Friedmann, J. (1972). A. General Theory of Polarized Development. In: N.M. Hansen (ed.), Growth Centres in Regional Economic Development. New York: Free Press.

Główny Urząd Statystyczny (2016). Rocznik Statystyczny Województwa Małopolskiego. Pozyskano z: https://krakow.stat.gov.pl/publikacje-i-foldery/roczniki-statystyczne/rocznik-statystyczny-wojewodztwa- malopolskiego-2016,8,13.html

Grzeszczak, J. (2007). Teoria biegunów wzrostu w warunkach polskich: przeszłość i teraźniejszość. W: J. Lach, M. Borowic, T. Rachwał (red.), Procesy transformacji społeczno-ekonomicznych i przyrodniczych struktur przestrzennych, Kraków: Instytut Geografii Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 120–129.

Herbst, M. (red.). (2007). Kapitał ludzki i społeczny a rozwój regionalny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Hirschman, A.O. (1958). The Strategy of Economic Development. New Haven: Yale University Press.

Huczek, M. (2011). Organizacje pozarządowe wspierające lokalną i regionalną przedsiębiorczość. Państwo i Społeczeństwo, 2, 31–57.

Huggins, R., Williams, N. (2011). Entrepreneurship and regional competitiveness: The role and progression of policy. Entrepreneurship & Regional Development, 23(9–10), 907–932.

Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, (2016). Atrakcyjność inwestycyjna województw i podregionów Polski w 2016 roku. Pozyskano z: http://www.kas.de/wf/doc/kas_43988-1522-8-30.pdf?161219080952

Klasik, A. (2006). Przedsiębiorczość i konkurencyjność a rozwój regionalny. Katowice: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach.

Machlup, F. (1962). The Production and Distribution of Knowledge in United States. Princeton: Princeton University Press.

Makuch, M. (2014). Kapitał ludzki jako determinanta rozwoju społecznego. Zarys problemu z perspektywy regionu. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 167, 55–61.

Mincer, J. (1958). Investment in human capital and personal income distribution. Journal of Politocal Economy, 66, 281–302.

Obserwacje OECD (2007). Kapitał ludzki: w jaki sposób wiedza kształtuje Twoje życie. Pozyskano z: http://www.oecd.org/dataoecd/29/6/38435854.pdf.

Petty, W. (1699). Political Arithmetic. Pozyskano z: https://www.marxists.org/reference/subject/economics/ petty/

Piróg, D. (2016). Wybrane determinanty przedsiębiorczości indywidualnej – zarys stanu badań. Przedsiębiorczość – Edukacja, 12, 300–314.

Putnam, R. (1995). Demokracja w działaniu. Tradycje obywatelskie we współczesnych Włoszech. Kraków: Znak.

Skawińska, E. (2009). Kapitał społeczny w rozwoju regionu. W: W. Janasz (red.), Innowacje w strategii rozwoju organizacji w Unii Europejskiej. Warszawa: Difin, 48.

Schultz, T.W. (1963). The economic value of education. New York: Columbia University Press.

Smith, A. (1954). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów. Tom I. Warszawa: PWN.

Strużycki, M. (2011). Przedsiębiorstwo. Region. Rozwój. Warszawa: Difin.

Zarycki, T. (2008). Dwa wymiary kapitału społecznego w kontekście polskim. Pomorski Przegląd Gospodarczy, 2(37), 49–52.

Zygmunt, J. (2015). Przedsiębiorczość jako czynnik rozwoju regionalnego na przykładzie województwa opolskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 393.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-21

Jak cytować

Borgiasz-Stepaniuk, M. (2018). Kapitał społeczny i jego wpływ na efektywność rozwoju regionu na przykładzie Małopolski. Przedsiębiorczość - Edukacja, 14, 49–61. https://doi.org/10.24917/20833296.14.4